Mijn geweldige zus.

'Zus, waar moet ik over schrijven?' 'Schrijf over je geweldige zus!' 'Oké.' 'Neeeee, ga je dat echt doen?' 'Ja, waarom niet?'

Dus. Een stukje schrijven over mijn geweldige zus. Om te beginnen: mijn zus is twee jaar ouder dan ik. De meest gestelde vraag die ze krijgt te horen is: 'Zijn jullie een tweeling? Nee, oh, dat is niet te zien!' Elke keer weer. Mijn zus is kleiner dan ik, en het is dus niet geheel onbegrijpelijk dat ze denken dat we een tweeling zijn, maar om het elke keer weer te horen... 

Mijn zus is fanatiek paardrijdster. Echt fanatiek. Haar hele leven draait om paardrijden. Bijna elke dag rijdt ze paard,en als het aan haar ligt heeft ze elke week een wedstrijd. Paardrijden is leuk hoor, maar dit gaat mij boven de pet. 

Mijn zus is lief, leuk, aardig. Als je het aan haar vraagt tenminste. Als je het aan mij vraagt, is ze vooral heel bescheiden...

Mijn zus is kampioen in het gebruiken van 'ja' en 'nee' als bijvoeglijk naamwoord. 'Het is echt.... ja.' 'Dat doe je toch niet? Dat is toch.... nee.'

Mijn zus is heel goed in het de schuld geven aan anderen. Heel stiekem zit ze op de surfplank heen en weer te wiebelen, en als hij dan omvalt... 'BITCH! JE GOOIT ME ERAF!'

Mijn zus is achteraf niet zo blij met dit stukje. 'NEE, schrijf je dat over mij? NEE, komt er ook iets positiefs in? NEE, ik wil niet dat je een column schrijft over mij.'

Maar stiekem, is mijn zus best wel lief.