Zomer.

Zomer, de tijd van....

Piekeren. Zal ik een korte broek aandoen of niet? Zal ik een veel te grote maar geweldig lekkere sorbet nemen of toch dat ene verfrissende waterijsje? Zal ik mijn benen scheren of zal niemand die kleine haartjes opmerken? Zal ik een nieuwe bikini kopen of kan die van vorig jaar er nog wel mee door? Zal ik de fiets nemen vanwege het prachtige weer of zal ik de auto nemen omdat het toch nog wel een stukje is? Zal ik naar het luxe hotel in Spanje gaan of zal toch naar de simpele maar gezellige camping op één van de waddeneilanden? Zal ik ....

Bejaarden. Als het eerste zonnestraaltje door de deken van wolken komt zie je de bejaarden weer komen. Onwennig halen ze de winterjas uit het stof en gewapend met een sjaal, muts en handschoenen maken ze de fietsweggetjes weer onveilig. Net trekvogels, weken zie je ze niet, en als het mooi weer wordt komen ze profiteren. Voor de oudere mensen onder ons, dit is niet kwetsend bedoeld. Stiekem zijn jullie gewoon heel slim.

De onzekerheid. De onzekerheid over het menselijk lichaam. Is mijn lichaam wel strand-proof? Is die week leven op rauwe worteltjes genoeg geweest om de vetrolletjes op mijn buik weg te werken? Hebben mijn fantastische melkflesbenen wel genoeg kleur gekregen naast de oranje gloed uit de veel te dure tube met zelfbruiner? Heb ik wel genoeg geoefend op die beweging dat ik uit de zee kom en verleidelijk met mijn haren door de lucht zwaai? 

Een onvoorspelbare tijd, die zomer...